میدونی چی خاطراتم رو به گند میکشه و وجودمو به لجن ...؟
خاطراتمو:
اینکه یادم میاد به تویی دل باختم که حتی تو نبودی.
اینکه یادم میاد بهت قول دادم هر راهی رو که انتخاب میکنم توش ثابت قدم باشم.
اینکه یادم میادهر روز یه رنگ به رنگهای صورتم اضافه شد، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد هر روز دور کمر مانتوهام تنگتر شد و پاچه ی شلوارم کوتاه تر، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد چشمها و گوشهامو بستم که نبینم نگاه های شکاک و کنجکاو رو که نشنوم طعنه ی گناه نکرده رو، که تو بیینی،
اینکه یادم میاد شبگردیهام بیتویی که کنارم بودی، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد دردسرتمام لحظه هایی که نبودی و من فکر میکردم بودی رو به جون خریدم، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد جیره بندی خندهامو و کش رفتن اونا واسه لحظه هایی که کنارت بودم، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد لحظه هامو کشتم، که تو ببینی،
اینکه یادم میاد گفتم از چی میترسم و انجامش دادم،  تو ببینی،
که تو ببینی ...
که تو ببینی منو ...
که تو ببینی من داغون تر از اونم که حتی توان اثبات داشته باشم...!
و وجودمو:
اینکه بوی تعفن معصومیت مرده ی من آنچنان آزار دهنده شده بود که تنها فکرم خلاصی از اون بود،
اینکه فقط به لطف یه اتفاق سده بود که التماسم رو نشنیدی،
اینکه اونقدر لحظه هام غزق تو شد که فراموش کردم مواظب اون منه گم شده ی هراسون باشم،
اینکه وقتی دیدم منه فراموش شدم تو چه باتلاقی داره فرو میره که دیگه نوک انگوشتهاشم معلوم نبود،
اینکه همونهایی که با وجود تمام عذابهاش انجام دادم، منو از چشم تو انداخت ...!!!

نوشته شده توسط: ایده